Η ανεργία στην Κύπρο έχει πέσει σε μονοψήφια επίπεδα (γύρω στο 7%) και χωρίς αμφιβολία η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη από εκείνη που ζήσαμε στα χρόνια της κρίσης.
Εντούτοις, εξαιτίας των λόγων που θα αναφερθούν πιο κάτω, η καθημερινότητα του μέσου πολίτη στη χώρα μας παραμένει δύσκολη και δεν μπορεί να συγκριθεί με τη ζωή πολιτών σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των οποίων η περιουσία δεν είναι τόσο οι τραπεζικές τους καταθέσεις αλλά το κράτος τους.
1.Υψηλός ιδιωτικός δανεισμός
Η Κύπρος διαθέτει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ιδιωτικού δανεισμού στην ΕΕ, αποτέλεσμα του εύκολου και συχνά αδικαιολόγητου δανεισμού από μέρους των τραπεζών κατά τις δύο προηγούμενες δεκαετίες. Αποτέλεσμα αυτού είναι μεγάλο μέρος του πληθυσμού να αδυνατεί να αποπληρώσει τα δάνειά του ή στην περίπτωση που τα αποπληρώνει, να διαθέτει για το σκοπό αυτό μεγάλο μέρος από το μισθό του.
2. Ψηλά ενοίκια
Τα ενοίκια στα αστικά κέντρα (ειδικά στη Λεμεσό), έχουν φτάσει, για πολλούς λόγους, σε επίπεδα που δεν μπορεί να ανταποκριθεί ο μέσος πολίτης, καθώς σε πολλές περιπτώσεις το ενοίκιο για ένα δυάρι υπερβαίνει το μισθό που λαμβάνει ο ένοικος.
3. Χαμηλοί μισθοί
Παρά τη μείωση της ανεργίας και τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος, οι μισθοί και ειδικά οι μισθοί σε τομείς της οικονομίας που απασχολούν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους όπως η εστίαση και το λιανικό εμπόριο, παραμένουν χαμηλοί, σε σχέση πάντα και με το κόστος της ζωής.
4. Ανυπαρξία Μέσων Μαζικής Μεταφοράς
Η χώρα μας δεν διαθέτει ένα ολοκληρωμένο σύστημα μέσων μαζικής μεταφοράς όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για να μετακινηθεί ο πολίτης χρειάζεται ιδιόκτητο αυτοκίνητο, πράγμα που σημαίνει επιπλέον έξοδα για την αγορά, τη συντήρηση και τα καύσιμα του οχήματος.
5. Υπηρεσίες υγείας
Το ΓΕΣΥ σαφέστατα βοήθησε το μέσο πολίτη να απολαμβάνει καλύτερες υπηρεσίες υγείας. Μέχρι πρόσφατα όμως αλλά ακόμα και σήμερα σε πολλές περιπτώσεις, ο μέσος πολίτης χρειάζεται να αδροπληρώσει για να του προσφερθούν αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας.
